سه نکتهی مهم مشترک برای تخفیف و درمان میان همهی امراض و عادات وجود دارد:
• در درمان هر بیماری یا ترک هر عادت، مهمترین قسمت عزم و ارادهی فرد برای درمان و ترک عادت است. • عدم یأس و ناامیدی برای ترک و ایمان به علاج آن. • در نظر گرفتن زمان برای ترک و درمان. 1. نخستین گام برای درمان استمناء، اعتقاد و ایمان به درمانپذیری آن و دوری از یأس و ناامیدی است. اما رسیدن به نتیجه و ایجاد هرگونه تغییر و دگرگونی نیازمند گذشت زمان، انتخاب راه صحیح و به کارگیری دقیق دستورها است. از همه اینها مهمتر، اراده و خواست فرد، نقش کلیدی و محوری را ایفا میکند. درمان و چاره جویی باید منطبق با خواست فرد باشد؛ زیرا تا وقتی که او نخواهد، میتوان با قاطعیت گفت که درمان نخواهد شد. بنابر این بیمار اگر بخواهد، میتواند بر بیماری اش غلبه کند و جمله معروف – خواستن توانستن است- عین حقیقت است. 2. تلاش برای تقویت اراده از گامهای مهم در امر بهبود است. نگویید اراده از ما سلب شده است! ممکن است اراده انسان ضعیف شود؛ ولی هیچ گاه از بین نمیرود. نشانه اینکه هنوز اراده باقی است، این است که شخص این عمل را در حضور دیگران و در هر شرایطی انجام نمیدهد. برای تقویت اراده، راههای زیادی پیشنهاد شده که از جمله آنها تلقین به خود است. اراده همچون نهالی است که باید آن را پرورش داد تا به مرحله خودشکوفایی و ثمردهی برسد. ویکتور پوشه – روان شناسِ فرانسوی – میگوید: افراد مبتلا به استمناء، هر روز به دفعات مختلف با تمرکز فکر به خود بگویند: «من به خوبی قادرم این اعتیاد را از خود دور کنم، من قادرم». تکرار این عبارت ساده، اثر عجیبی در تقویت اراده و روحیه دارد. پل ژاگو بر آن است که: تلقین، قبل از خواب نیز مؤثر است. 3. سعی شود شکم به هنگام خواب، بیش از حد معمول پر نباشد. 4. از پوشیدن لباسهای تنگ و چسبان اجتناب گردد. 5. از نگاه کردن به مناظر، فیلمها و تصاویر تحریک کننده، خودداری شود 6. از شنیدن و خواندن مباحث و مطالب جنسی و حتی شوخیهای تحریککننده و فکر کردن در این امور، دوری شود. 7. از خوردن مواد غذایی محرک، مانند خرما، پیاز، مرچ، تخممرغ، گوشت سرخی، و غذاهای چرب – اجتناب و به میزان ضرورت اکتفا شود. 8. قبل از خواب مثانه تخلیه شود.